اوصاف منافقان در نهج البلاغه :
اى بندگانخدا، شما را به ترس از خدا سفارش مى كنم و از منافقان می ترسانم .
1- منافقان، گمراهند و گمراه كننده .
2- منافقان، خود خطا كارندو دیگران را هم به خطا اندازند.
3- منافقان، به رنگهایگوناگون ظاهر می شوند و هر روز سخنى دیگر گویند و شیوه اى دیگر انگیزند تا شما را گمراهكنند
4- منافقان، به هر وسیلهچنگ مى زنند و در هر جا به كمین مى نشینند.
5- منافقان، دلهایشان بیماراست ، بیماریى درمان ناپذیر، ولی ظاهرشان آراسته و پاكیزه است .
6- منافقان، در پنهانیراه می روند و از بیراهه ها حرکت می کنند.
7- منافقان، وصفشاندارو وگفتارشان درمان اما کردارشان دردیست بی درمان.
8- منافقان، بر رفاه وآسایش مردم حسد می ورزند و بر بلا وگرفتاری مردم می افزایند و امیدواران را ناامید می کنند .
9- منافقان، بر هر غمىاشكها می ریزند ( اشک تمساح
منافقان، مدح و ثنا به یكدیگر قرض می دهند و منتظرپاداش می باشند.
11- منافقان، اگر چیزى رابخواهند، اصرار می کنند و اگر ملامت شوند پرده درى می کنند واگر داوری کنند اسراف میورزند.
12- منافقان، برابر هرحقی باطلی و برابر هر دلیلی شبهه ای و برای هر زنده ای قاتلی و برای هر دری کلیدیوبرای هر شبی چراغی تهیه کرده اند.
13- منافقان، با اظهاریاس می خواهند به مطامع خویش برسند و بازار خود را گرم سازند و کالای خود رابفروشند.
14- منافقان، سخن میگویند اما به بهاشتباه و تردید می اندازند وصف می کنند اما فریب می دهند در آغاز راه را آسان و سپس در تنگناها به بن بستمی کشانند آنها یاوران شیطان و زبانه های آتش جهنم اند. (منافقان حزب شیطانند و بدانیدكه حزب شیطان زیانكاران اند.)( سوره مجادله، آیه 19.)
درباره این سایت